„60 lat minęło jak jeden dzień…”, takie słowa piosenki zabrzmiały 31 maja 2022 r. w Lubuskim Teatrze. I chyba dobrze oddają one nastroje panujące w ostatnich dniach wśród nauczycieli, pracowników, i uczniów związanych z naszą szkołą.

Jubileusz i wszystko co się z nim wiązało był świetną okazją do przypomnienia czasem zapomnianych, czasem zupełnie nieznanych nam wspomnień. Kto pamięta pierwszy budynek szkoły? Pierwszego dyrektora? Przeprowadzkę do nowej siedziby? Czy żyją we wspomnieniach wspaniali nauczyciele i pedagodzy? Jak wyglądają teraz ci wszyscy uczniowie, którzy szli przejęci przez minione lata do swoich pierwszych klas? Tyle pytań… Na niektóre z nich możemy odpowiedzieć. Święto szkoły jest okazją, aby przejrzeć stare kroniki, pochylić się nad wyblakłymi czasem zdjęciami. I choć bywa, że łza kręci się w oku, to może uda nam się znaleźć znajome twarze.

I właśnie tych znajomych twarzy wypatrywali z pewnością nauczyciele, którzy już u nas nie pracują, ale nas odwiedzili. Z wielkim wzruszeniem szukali śladów „swojej” szkoły. Patrząc na nowe sale, przypominali sobie pracownie, które musiały ustąpić im miejsca. Na szczęście jest coś, co łączy czasy i pokolenia: gwar przerwy, rozlegający się dzwonek, uczniowie biegnący do klas.

Ale jubileusz to nie tylko wspomnienia, to też okazja do świętowania i pokazania naszej radości, że choć w wieku nobliwym, to dalej potrafimy się dobrze bawić!!! Tylu kolorów, tylu kwiatów, zdjęć, balonów i plakatów, jakimi przystrojony był cały budynek dawno tu nie widziano.

Koncert w Lubuskim Teatrze pozwolił zanurzyć się w pięknych dźwiękach muzyki, wzruszyć się wspaniałymi wykonaniami piosenek i naprawdę świetnie się poczuć słuchając dowcipnych i bardzo utalentowanych prowadzących. Gala w teatrze pokazała, jak wielu wspaniałych przyjaciół ma nasza szkoła!

Całą naszą „szkolną rodzinę” integrował czas na Dniu Rodziny właśnie. Kto był, ten widział jak radośnie spędzali czas uczniowie z rodzicami i rodzeństwem. Szaleństwo baniek, balonów, kolorowych warkoczyków, animacji, zabaw… Atrakcji było tyle, że nie sposób je tu wszystkie wymienić!

 

Tylko mała jabłonka posadzona na pamiątkę naszego święta będzie pamiętać o wszystkim.